Uit het leven van…… een familiemediator Deel 4

 

Hoe kun je samenwerken met een ouder waar je de manier van leven niet van goedkeurt.

Afgelopen weken ben ik twee keer een ouder paar tegen gekomen waarbij 1 van de ouders verslaafd is.

Laten we als voorbeeld Klaas en Jantien nemen. Zij hebben twaalf jaar geleden een relatie gehad. Uit deze relatie is Kim van 10 jaar oud geboren. Beide ouders hebben gezag.

Klaas en Jantien zijn anderhalf jaar na de geboorte van Kim uit elkaar gegaan.

Volgens Klaas gebruikte Jantien voor de geboorte van Kim al regelmatig drugs.

Na het verbreken van hun relatie is Kim bij moeder blijven wonen, en kwam ze twee keer per maand een weekend bij vader (en zijn nieuwe vriendin).

Dit is een heel aantal jaren op die manier gegaan. Vader en moeder hadden weinig contact met elkaar, Kim werd bij de voordeur afgezet bij ieder bezoek.

Totdat moeder door omstandigheden een paar weken niet voor Kim kon zorgen. Kim kwam op stel en sprong bij vader en zijn vriendin wonen. Toen kwam naar voren dat de moeder van Kim al langere tijd te veel drank en drugs gebruikte. Er waren behoorlijk wat vraagtekens over de verzorging en voeding die Kim in die jaren bij haar moeder heeft gehad.

Kim is uiteindelijk bij vader blijven wonen. Moeder heeft in die periode verschillende pogingen gedaan om van de drugs en de drank af te komen. Onduidelijk is wat en hoeveel ze op dit moment gebruikt.

Nu, twee jaar na dato komt moeder met de vraag of ze weer contact kan hebben met Kim. Vader is hier niet zo happig op. Hij vreest dat de ‘rust’ weer verdwijnt zodra de moeder van Kim weer in beeld komt.

Moeder echter is zeer verdrietig dat ze Kim al zo lang niet heeft kunnen zien.

Beiden komen bij elkaar bij de mediator. Zonder deskundige begeleiding lukt het ze niet om hier over te spreken.

Vader wil het bezoek en contact het liefst zo minimaal mogelijk. Moeder wil Kim het liefst zo snel en zo veel mogelijk zien.

In gesprek met de mediator wordt gekeken hoe het voor Kim is om wel of geen contact te hebben met moeder. Ook wordt er heel praktisch gekeken naar de frequentie, vorm en locatie van het contact. Moeder wil het liefst gelijk een paar uur op stap met Kim. Vader vindt een kaartje sturen voldoende.

Al pratende komen ouders samen tot de constructie dat Kim eerst door vader wordt ingelicht dat moeder contact wil. Vervolgens zal er op een afgesproken vast moment in de week telefonisch contact plaatsvinden. Als dit een bepaald aantal keren goed gaat dan zal worden overgegaan op skype contact op het zelfde tijdstip.

Vader wil als bodemeis dat moeder niets gebruikt tijdens de (telefoon) gesprekken. Moeder kan dit niet toezeggen. Wederom samen komen ze tot de afspraak dat moeder niet zichtbaar drank of drugs gebruikt mag hebben tijdens het contact met Kim.

Als ook het skype contact een afgesproken aantal keren goed gaat dan zal er worden uitgebreid met fysiek contact. Er zal in een neutrale ruimte met een professionele begeleider (door vader en moeder uitgekozen) een bezoek plaatsvinden.

Op deze manier zal voorzichtig contact opbouw mogelijk zijn, waarbij steeds wordt gekeken hoe het voor Kim is. Ook al gebruikt de moeder van Kim drugs, dit is niet gelijk een reden om geen contact toe te staan. Voor kinderen is het in alle gevallen namelijk belangrijk om hun ouders te kennen en wederzijdse betrokkenheid te ervaren. Hoe moeilijk en onmogelijk dat soms ook lijkt. En de ouders van Kim laten in deze zien dat ze bereid zijn om met de ander aan tafel te gaan omwille van de beste keus voor hun kind.