Uit het leven van…… een familiemediator Deel 4

 

Hoe kun je samenwerken met een ouder waar je de manier van leven niet van goedkeurt.

Afgelopen weken ben ik twee keer een ouder paar tegen gekomen waarbij 1 van de ouders verslaafd is.

Laten we als voorbeeld Klaas en Jantien nemen. Zij hebben twaalf jaar geleden een relatie gehad. Uit deze relatie is Kim van 10 jaar oud geboren. Beide ouders hebben gezag.

Klaas en Jantien zijn anderhalf jaar na de geboorte van Kim uit elkaar gegaan.

Volgens Klaas gebruikte Jantien voor de geboorte van Kim al regelmatig drugs.

Na het verbreken van hun relatie is Kim bij moeder blijven wonen, en kwam ze twee keer per maand een weekend bij vader (en zijn nieuwe vriendin).

Dit is een heel aantal jaren op die manier gegaan. Vader en moeder hadden weinig contact met elkaar, Kim werd bij de voordeur afgezet bij ieder bezoek.

Totdat moeder door omstandigheden een paar weken niet voor Kim kon zorgen. Kim kwam op stel en sprong bij vader en zijn vriendin wonen. Toen kwam naar voren dat de moeder van Kim al langere tijd te veel drank en drugs gebruikte. Er waren behoorlijk wat vraagtekens over de verzorging en voeding die Kim in die jaren bij haar moeder heeft gehad.

Kim is uiteindelijk bij vader blijven wonen. Moeder heeft in die periode verschillende pogingen gedaan om van de drugs en de drank af te komen. Onduidelijk is wat en hoeveel ze op dit moment gebruikt.

Nu, twee jaar na dato komt moeder met de vraag of ze weer contact kan hebben met Kim. Vader is hier niet zo happig op. Hij vreest dat de ‘rust’ weer verdwijnt zodra de moeder van Kim weer in beeld komt.

Moeder echter is zeer verdrietig dat ze Kim al zo lang niet heeft kunnen zien.

Beiden komen bij elkaar bij de mediator. Zonder deskundige begeleiding lukt het ze niet om hier over te spreken.

Vader wil het bezoek en contact het liefst zo minimaal mogelijk. Moeder wil Kim het liefst zo snel en zo veel mogelijk zien.

In gesprek met de mediator wordt gekeken hoe het voor Kim is om wel of geen contact te hebben met moeder. Ook wordt er heel praktisch gekeken naar de frequentie, vorm en locatie van het contact. Moeder wil het liefst gelijk een paar uur op stap met Kim. Vader vindt een kaartje sturen voldoende.

Al pratende komen ouders samen tot de constructie dat Kim eerst door vader wordt ingelicht dat moeder contact wil. Vervolgens zal er op een afgesproken vast moment in de week telefonisch contact plaatsvinden. Als dit een bepaald aantal keren goed gaat dan zal worden overgegaan op skype contact op het zelfde tijdstip.

Vader wil als bodemeis dat moeder niets gebruikt tijdens de (telefoon) gesprekken. Moeder kan dit niet toezeggen. Wederom samen komen ze tot de afspraak dat moeder niet zichtbaar drank of drugs gebruikt mag hebben tijdens het contact met Kim.

Als ook het skype contact een afgesproken aantal keren goed gaat dan zal er worden uitgebreid met fysiek contact. Er zal in een neutrale ruimte met een professionele begeleider (door vader en moeder uitgekozen) een bezoek plaatsvinden.

Op deze manier zal voorzichtig contact opbouw mogelijk zijn, waarbij steeds wordt gekeken hoe het voor Kim is. Ook al gebruikt de moeder van Kim drugs, dit is niet gelijk een reden om geen contact toe te staan. Voor kinderen is het in alle gevallen namelijk belangrijk om hun ouders te kennen en wederzijdse betrokkenheid te ervaren. Hoe moeilijk en onmogelijk dat soms ook lijkt. En de ouders van Kim laten in deze zien dat ze bereid zijn om met de ander aan tafel te gaan omwille van de beste keus voor hun kind.

 

 

Uit het leven van…. Een familie mediator Deel 3

 

Op gesprek komen Anne en Bart, zij hebben 13 jaar een relatie gehad waaruit zoon Mike geboren is. Mike is 10 jaar oud. Anne en Bart zijn nooit officieel getrouwd geweest, maar ze realiseren zich dat het opstellen van een ouderschapsplan bij het verbreken van hun relatie van belang is. Anne heeft ook nog twee oudere zoons uit een eerdere relatie.

Bart woont een groot gedeelte van het jaar in het buitenland. Af en toe komt hij een paar weken naar Nederland. Anne zorgt fulltime voor de kinderen. In de periode dat Bart in Nederland is ziet hij zijn zoon om de week een weekend.

Bart en Anne hebben beiden gezag over Mike.

Tijdens het bespreken van het ouderschapsplan komt het volgende naar voren. Anne maakt zich zorgen over de opvang en verblijfplaats van Mike als hij bij zijn vader is. Ze maakt zich zorgen om de (te late) bedtijden en het (ongezonde) eten. Ook wil ze graag weten waar vader Mike mee naar toe neemt als hij bij vrienden op visite gaat.

Vader laat weten dat hij regelmatig met Mike naar de McDonalds gaat omdat Mike dat leuk en lekker vindt, ook gaat hij regelmatig naar vrienden waar ze dan ook gelijk mogen blijven eten.

Tijdens het bespreken van het plan gaat het er vooral om wat ouders samen kunnen beslissen t.a.v. wat goed is voor hun kind. Als in sommige gevallen ouders daar samen moeilijk uit komen dan kan het vaak heel goed helpen om dit soort dingen te bespreken met een mediator erbij. De mediator kan de gesprekken op een rustige manier leiden en die kan ervoor zorgen dat er beslissingen worden genomen waar beide ouders tevreden mee zijn. In dit geval wilde moeder het liefst van elke minuut van het bezoek bij vader weten hoe het ingevuld werd. Tijdens het gesprek bleek dit vooral voor te komen uit bezorgdheid voor Mike. Ze was bang dat Mike niet op dezelfde manier als bij haar verzorgd werd door vader. Vader reageerde in eerste instantie geïrriteerd. Hij wilde gewoon zijn gang kunnen gaan tijdens zijn bezoek weekend. Maar na wat uitleg kon hij begrijpen dat het uit bezorgdheid voortkwam. Hij kon moeder geruststellen t.a.v. de bezoeken aan vrienden (hij legde uit wie het waren en waar ze wonen) en hij kon uitleg geven over de frequentie van Mc Donalds bezoeken en de mogelijkheid van extra gezond eten geven als Mike daar behoefte aan had.

Moeder leerde vervolgens door dit gesprek dat ze er vertrouwen in moest hebben, ze was het weliswaar niet eens met de McDonalds bezoeken, maar ze realiseerde zich ook dat ze dat niet kon veranderen. Ze kon na de uitleg over bezoek en bedtijden geloven dat Mike ook goed verzorgt werd bij vader, waardoor ze hem er met een gerust hart heen kon laten gaan. Ze realiseerde zich Mike wellicht niet op dezelfde manier als bij haar werd verzorgd, maar dat dit niet per se sléchter was, het was hooguit anders. Voor beiden ouders gold dat ze wat water bij de wijn moesten doen, ten behoeve van hun zoon. En Mike, die was allang al blij dat zijn ouders dit soort gesprekken buiten hem om voerden waardoor hij gewoon lekker kon genieten van de tijd bij zijn vader en bij zijn moeder.