Uit het leven van….. een familiemediator deel 5
De keuze tot echtscheiding wordt door de meeste mensen zeker niet licht genomen. Bij de meeste mensen gaat er al een lange periode van denken, twijfelen, proberen en praten aan vooraf. Niet zelden gaat dit niet gelijk op voor beide partners. Voor de een is het helder en onvermijdelijk, voor de ander komt het als donderslag bij heldere hemel.
Zo ook bij Thijs en Helen. Thijs en Helen hebben een vijftienjarige zoon en zijn twintig jaar getrouwd. De meeste jaren van het huwelijk heeft Thijs hard gewerkt aan zijn eigen zaak en was er weinig tijd en ruimte voor sociale contacten. In overleg heeft Helen voor hun zoon en het huishouden gezorgd.
De laatste jaren is er een verandering gaande bij Thijs. Hij gaat meer aandacht besteden aan zijn voeding, gezondheid en uiterlijk. Als gevolg daarvan voelt hij zich fitter en heeft hij meer energie om dingen naast zijn werk te ondernemen. Zijn vrouw Helen heeft dit allemaal zien gebeuren, ze was blij dat hij gezonder ging leven, en ze had er op zich geen probleem mee dat hij vaker met zijn vrienden op stap ging.
Op een dag echter komt Thijs met de mededeling dat hij wil scheiden. Volgens hem leven ze al jaren langs elkaar heen en is er geen hoop meer op een hereniging.
Thijs vertrekt diezelfde avond nog uit de gezamenlijke woning.
Voor Helen komt dit totaal onverwachts. Ze heeft dit in het geheel niet zien aankomen en ze is dan ook overweldigd door het bericht. Ze is boos, verdrietig, wanhopig. Haar eerste reactie is dat ze probeert hem te overtuigen toch bij haar te blijven. Als hij te kennen geeft dat hij dat niet wil en dat hij al jaren niet gelukkig is wordt ze boos. Zo boos dat ze letterlijk en figuurlijk alles aanpakt om hem te raken.
Thijs weet zich geen raad met al deze emoties. Hij blijft koelbloedig herhalen dat hij niet terug komt en dat hij niets meer met haar te maken wil hebben. De strijd lijkt zich inmiddels zo te verharden dat ze ook op het gebied van de omgangsregeling voor hun zoon en op financieel gebied er samen niet meer uitkomen.
Thijs vindt steun bij zijn vrienden, ze waarschuwen hem voor financiële consequenties, ze kennen allemaal wel voorbeelden van torenhoge alimentatiebedragen en geven hem goed bedoelde tips t.a.v. de omgangsregeling.
Helen praat veel met haar vriendinnen en met haar familie. Ook zij geven allerlei tips en kennen allerlei praktijkvoorbeelden waarin de vrouw, als ze niet goed oplet, er maar bekaaid van afkomt.
Op dit moment kan het twee kanten op. Ze kunnen er voor kiezen om ieder hun eigen advocaat in te schakelen, die tegen hoge kosten hun individuele belangen zal behartigen. Of ze kunnen samen een mediator inschakelen, die veel goedkoper is, en die met hen zal kijken hoe ze beiden tevreden uit de scheiding kunnen komen.
Ze kiezen, op aanraden van een pas gescheiden kennis, voor de mediator, daarin komt ter sprake hoe de ‘scheidings melding’ is gedaan. De scheidings melding is het gesprek waarin de één aan de ander verteld dat hij/zij wil scheiden en uitlegt waarom. Beide partijen krijgen de gelegenheid om te vertellen hoe ze het ervaren hebben. En ook beiden kunnen vertellen wat er in hun beleving aan vooraf is gegaan. Thijs kan aangeven dat hij een hele fijne tijd heeft gehad met Helen, maar dat hij de laatste jaren voelde dat ze langs elkaar heen zijn gaan leven. Helen kon erkennen dat ze inderdaad steeds minder samen deelden. En dat zij daar ongetwijfeld ook een aandeel in heeft gehad. Maar wat haar vooral goed deed was de erkenning van het feit dat er ook heel veel oprecht goede jaren samen zijn geweest.
Door de tijd te nemen voor de beiden standpunten verzachtte de strijd en de boosheid. Daardoor kwam er bij beiden weer ruimte om na te denken over constructieve oplossingen, bijv. over de omgang en opvang van hun zoon. Al met al is dit een intensief proces geweest, en het is zeker niet zonder pijn gegaan. Maar omwille van hun toekomstige relatie als ouders van hun zoon is het ze gelukt om samen te werken. Hun relatie als echtgenoten is mag dan voorbij zijn, hun relatie als ouders van hun zoon is voor altijd.